Escitalopram Actavis (escitalopram) – tabletki powlekane

Co to jest Escitalopram Actavis?

Lek o działaniu przeciwdepresyjnym, należący do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny.

Co zawiera i jak działa Escitalopram Actavis?

Substancją czynną preparatu jest escitalopram, należący do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (można spotkać skrót SSRI dla określenia tej grupy leków, pochodzący od angielskiego selective serotonin reuptake inhibitor). Serotonina jest jednym z neuroprzekaźników, substancji odgrywających istotną rolę w komunikacji pomiędzy neuronami. Miejsce połączenia dwóch neuronów zwane jest synapsą. Komórka przekazująca informację, znajdująca się przed synapsą, uwalnia do szczeliny synaptycznej tak zwany mediator, czyli substancję, która jest wychwytywana i rozpoznawana przez komórkę odbierającą informację, znajdującą się za synapsą. W tym przypadku mediatorem jest serotonina. Niektóre cząsteczki serotoniny zostają wychwycone z powrotem przez receptory neuronu znajdującego się przed synapsą, co nazywamy wychwytem zwrotnym. Działanie escitalopramu polega na hamowaniu procesu wychwytu zwrotnego serotoniny, a co za tym idzie na wydłużeniu czasu działania serotoniny w synapsie i czasu pobudzenia komórki odbiorczej. Impulsy nerwowe wysyłane są częściej. Większa stymulacja zależnych od serotoniny komórek wiązana jest z działaniem farmakologicznym i klinicznym escitalopramu. Escitalopram wykazuje niewielkie lub nie wykazuje żadnego powinowactwa do innych rodzajów receptorów.

Kiedy stosować Escitalopram Actavis?

Preparat jest wskazany w leczeniu:
· epizodów ciężkiej depresji
· lęku napadowego z agorafobią lub bez niej
· lęku społecznego (fobii społecznej)
· zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Kiedy nie stosować tego preparatu?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.
Przeciwwskazane jest równoległe z escitalopramem stosowanie inhibitorów MAO.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Escitalopram Actavis?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Dane dotyczące bezpieczeństwa długotrwałego stosowania escitalopramu u dzieci i młodzieży do 18. roku życia są ograniczone. Brak długoterminowych danych odnośnie bezpieczeństwa stosowania dotyczących rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania. Jeśli lekarz zadecyduje o konieczności leczenia dziecka tym preparatem, należy monitorować rozwój chorego, a także jego zachowanie pod kątem wystąpienia myśli i zachowań samobójczych (w tej grupie wiekowej ryzyko wystąpienia myśli i zachowań samobójczych oraz wrogości jest największe). W razie zauważenia jakichkolwiek nieprawidłowości należy niezwłocznie skontaktować się z pediatrą.
U niektórych osób, zwłaszcza w dwóch pierwszych tygodniach leczenia, może wystąpić paradoksalne nasilenie objawów lękowych. Aby temu zapobiec, lekarz zaleci rozpoczęcie stosowania preparatu od małych dawek.
Preparatu nie wolno stosować u osób z niestabilną padaczką, a jeśli jest ona kontrolowana, konieczne jest monitorowanie chorego. Jeśli podczas leczenia nastąpi zwiększenie częstotliwości drgawek lub u osoby, która do tej pory nie chorowała, wystąpi atak padaczki, należy skonsultować się z lekarzem; prawdopodobnie konieczne będzie przerwanie leczenia.
W następujących przypadkach w trakcie leczenia chory powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza:
· jeśli cierpi na manię (w razie wystąpienia fazy maniakalnej lekarz prawdopodobnie przerwie leczenie)
· jeśli stosuje doustne leki przeciwzakrzepowe, leki wpływające na czynność płytek krwi lub inne leki, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia (np. atypowe leki przeciwpsychotyczne takie jak klozapina, pochodne fenotiazyny, większość trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne, inhibitory COX-2), jak również jeśli cierpi na skazę krwotoczną (podczas stosowania preparatu mogą wystąpić przedłużające się lub nieprawidłowe krwawienia)
· jeśli cierpi na chorobę niedokrwienną serca, ze względu na brak doświadczenia w stosowaniu escitalopramu u takich osób.
U chorych na cukrzycę może być konieczna zmiana dawkowania insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych (decyzję taką podejmuje lekarz).
Efekty leczenia escitalopramem widoczne są po kliku tygodniach jego stosowania, niekiedy ten czas jest dłuższy. Szczególnie osoby ze skłonnościami do myśli samobójczych związanych z depresją powinny być w tym okresie pod ścisłą kontrolą lekarza, ponieważ ze stosowaniem preparatu może wiązać się próba samobójcza. Wszelkie zauważone niepokojące zmiany zachowania powinny zostać niezwłocznie zgłoszone lekarzowi.
Stosowanie preparatu może u niektórych osób prowadzić do akatyzji (stan niepokoju, niemożność powstrzymania się od wykonywania ruchów), szczególnie w pierwszych tygodniach leczenia. W takim przypadku lekarz nie będzie prawdopodobnie zwiększał dawki leku.
Istnieją rzadkie doniesienia o występowaniu hiponatremii podczas stosowania escitalopramu; zjawisko to związane jest z zaburzeniami wydzielania hormonu antydiuretycznego. Należy zachować ostrożność u osób w podeszłym wieku, a także u osób z marskością wątroby lub przyjmujących leki, mogące prowadzić do hiponatremii.
Doświadczenie w leczeniu escitalopramem osób, u których zastosowano elektrowstrząsy jest bardzo niewielkie. Z tego powodu zaleca się ostrożność w tej grupie chorych.
Jeśli wystąpią objawy takie jak:
· pobudzenie
· hipertermia
· drżenia mięśniowe
· drgawki kloniczne mięśni
należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, gdyż ich przyczyną może być niebezpieczny dla życia tak zwany „zespół serotoninowy”.
Nie należy nagle przerywać leczenia, ponieważ mogą wystąpić reakcje odstawienia. Typowe objawy to: zawroty głowy, zaburzenia czuciowe (w tym parestezje i wrażenie porażenia prądem elektrycznym), zaburzenia snu (w tym bezsenność i wyraziste sny), pobudzenie lub niepokój, nudności oraz/lub wymioty, drżenie, splątanie, pocenie się, bóle głowy, biegunka, kołatanie serca, chwiejność emocjonalna, drażliwość oraz zaburzenia widzenia. Jeżeli wymagane jest zaprzestanie stosowania preparatu należy stopniowo zmniejszać dawkę przez okres kilku tygodni lub miesięcy, przestrzegając ściśle zaleceń lekarza.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Preparat może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Leki psychoaktywne mogą zaburzać zdolność podejmowania decyzji i reakcji w sytuacjach nagłych. Zachowaj ostrożność!

Dawkowanie preparatu Escitalopram Actavis

Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:
Ciężki epizod depresji, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne:
Zwykle stosuje się 10 mg na dobę. W razie konieczności lekarz może zadecydować o zwiększaniu dawki do maksymalnie 20 mg na dobę.
W przypadku depresji poprawa stanu chorego staje się widoczna po 2 do 4 tygodniach leczenia.
Stosowanie preparatu powinno być kontynuowane co najmniej przez 6 miesięcy po ustąpieniu objawów depresji, aby zagwarantować trwałą reakcję na leczenie.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne to choroba przewlekła i chorzy powinni być leczeni odpowiednio długo, tak aby istniała pewność, że objawy ustąpiły.
Fobia społeczna:
Zwykle stosuje się 10 mg na dobę. W razie konieczności lekarz może zadecydować o zmniejszeniu dawki do 5 mg na dobę lub zwiększeniu dawki do maksymalnie 20 mg na dobę.
W przypadku fobii społecznej zalecane jest kontynuowanie stosowania preparatu przez 12 tygodni w celu uzyskania trwałej odpowiedzi na leczenie.
O czasie stosowania preparatu zawsze decyduje lekarz; efekty prowadzonego leczenia powinny być regularnie oceniane.
Fobia społeczna jest ściśle zdefiniowanym rozpoznaniem określonej choroby; nie należy jej mylić z nadmierną nieśmiałością. Stosowanie preparatu jest wskazane wyłącznie wtedy, kiedy zaburzenie to w istotny sposób utrudnia wykonywanie pracy zawodowej i kontakty społeczne.
Zaburzenia lęku napadowego (lęku panicznego) z agorafobią lub bez:
Zwykle stosuje się 10 mg na dobę, dawka początkowa powinna wynosić 5 mg na dobę (przez pierwsze 7 dni leczenia). W razie konieczności lekarz zwiększy dawkę maksymalnie do 20 mg na dobę.
Maksymalna skuteczność leczenia osiągana jest po 3 miesiącach stosowania preparatu. O czasie stosowania preparatu zawsze decyduje lekarz, powinno ono trwać kilka miesięcy.
U osób w podeszłym wieku dawka początkowa powinna wynosić 5 mg na dobę, zaś dawka maksymalna to 10 mg na dobę. Nie badano skuteczności preparatu w leczeniu fobii społecznej w tej grupie wiekowej.
U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek zmiana dawkowania nie jest konieczna; u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność.
U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby oraz takich, które wolno metabolizują leki przy udziale izoenzymu CYP2C19 cytochromu P-450, dawka początkowa powinna wynosić 5 mg na dobę (przez pierwsze 2 tygodnie leczenia), dawka maksymalna to 10 mg na dobę – lekarz dobiera dawkę w zależności od reakcji pacjenta. U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby zaleca się zachowanie wyjątkowej ostrożności, również podczas dostosowywania dawki.
Ze względu na brak badań preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia.
Sposób podawania:
Preparat należy stosować raz na dobę rano, podczas posiłku lub niezależnie od niego, popijając odpowiednią ilością płynu. Tabletki nie należy rozgryzać.

Czy można stosować Escitalopram Actavis w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem preparatu.
Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży, chyba, że lekarz uzna, że stan matki bezwzględnie tego wymaga (po rozważeniu możliwości zastosowania terapii alternatywnej).
Escitalopram przenika do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się stosowania go podczas karmienia piersią.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Przeciwwskazane jest równoległe przyjmowanie escitalopramu z nieodwracalnymi inhibitorami MAO (ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego). Leczenie escitalopramem można rozpocząć 14 dni po zaprzestaniu przyjmowania nieodwracalnego inhibitora MAO. Inhibitory MAO mogą być wprowadzone do leczenia 7 dni po odstawieniu escitalopramu. Odwracalne inhibitory MAO (moklobemid, linezolid, selegilina w dawce powyżej 10 mg na dobę) jeśli to konieczne, należy wprowadzać zaczynając od najmniejszych dawek pod ścisłą kontrolą kliniczną. Podawanie selegiliny w dawce do 10 mg na dobę równolegle z escitalopramem jest bezpieczne.
Należy zachować ostrożność stosując preparat w skojarzeniu:
· z lekami serotoninergicznymi (takimi jak: tramadol, sumatryptan i inne tryptany) ze względu na możliwość wystąpienia zespołu serotoninowego
· z lekami, mogącymi obniżać próg drgawkowy (np. leki przeciwdepresyjne trójpierścieniowe i SSRI, neuroleptyki: pochodne fenotiazyny, tioksantenu i butyrofenonu, meflochina, bupropion, tramadol), gdyż może dochodzić do niekorzystnego sumowania tego działania
· z litem i tryptofanem, ze względu na nasilenie ich działania
· z preparatami dziurawca, gdyż zwiększa się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych escitalopramu
· z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, ponieważ istnieje możliwość zmiany ich działania (na przykład zwiększone krwawienie); podczas równoległego z escitalopramem leczenia tymi preparatami należy prowadzić kontrolę parametrów krzepnięcia krwi
· z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, bo prowadzi to do zwiększenia skłonności do krwawień
· z inhibitorami izoenzymu CYP2C19 cytochromu P-450 (np. omeprazolem, ezomeprazolem, fluwoksaminą, lanzoprazolem, tiklopidyną) lub cymetydyną; konieczne może być zmniejszenie dawki escitalopramu przez lekarza
· z lekami o wąskim indeksie terapeutycznym, metabolizowanymi głównie z udziałem izoenzymu CYP2D6 cytochromu P-450 np. flekainid, propafenon i metoprolol (stosowane w niewydolności serca) lub niektórymi lekami działającymi na OUN, metabolizowanymi przez ten izoeznym (np. leki przeciwdepresyjne: dezipramina, klomipramina i nortryptylina lub leki przeciwpsychotyczne: risperidon, tiorydazyna i haloperidol; może być konieczne dostosowanie dawki przez lekarza
Podczas leczenia nie należy spożywać alkoholu.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Jak każdy lek, również Escitalopram Actavis może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Bardzo często mogą wystąpić nudności.
Często mogą wystąpić: zmniejszenie łaknienia, zwiększenie łaknienia, zwiększenie masy ciała, niepokój, niepokój psychoruchowy, nieprawidłowe marzenia senne, zmniejszenie popędu płciowego, brak orgazmu u kobiet, bezsenność, senność, zawroty głowy, parestezje, drżenie, zapalenie zatok, ziewanie, biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej, zwiększone pocenie się, bóle stawów, bóle mięśni, zaburzenia wytrysku, impotencja u mężczyzn, zmęczenie, gorączka.
Niezbyt często mogą wystąpić: zmniejszenie masy ciała, bruksizm, pobudzenie, nerwowość, napady panicznego lęku, stany splątania, zaburzenia smaku, zaburzenia snu, omdlenie, rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, szumy uszne, tachykardia, krwawienia z nosa, krwawienie z przewodu pokarmowego (w tym krwawienie z odbytnicy), pokrzywka, łysienie, wysypka, świąd, krwotok maciczny, krwotok miesiączkowy u kobiet, obrzęk.
Rzadko mogą wystąpić: reakcja anafilaktyczna, agresja, depersonalizacja, omamy, zespół serotoninowy, bradykardia.
Ponadto z nieznaną częstością mogą wystąpić: małopłytkowość, nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego, hiponatremia, jadłowstręt, mania, myśli samobójcze, zachowania samobójcze, dyskineza, zaburzenia ruchowe drgawki, pobudzenie psychomotoryczne/akatyzja, wydłużenie odstępu QT w EKG, komorowe zaburzenia rytmu serca, łącznie z zaburzeniami typu torsade de pointes, niedociśnienie ortostatyczne, zapalenie wątroby, nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby, siniaki, obrzęki naczynioruchowe, zatrzymanie moczu, mlekotok, priapizm u mężczyzn (długotrwały, bolesny wzwód bez poburzenia seksualnego).
Stwierdzono przypadki wydłużenia odstępu QT w EKG po wprowadzeniu leku do obrotu, przeważnie u osób z istniejącymi wcześniej chorobami serca.
Przypadki myśli samobójczych i zachowań samobójczych odnotowano w trakcie leczenia escitalopramem lub w krótkim czasie po przerwaniu leczenia.
Badania epidemiologiczne wykazały zwiększone ryzyko złamań kości wśród pacjentów przyjmujących leki z tej grupy, mechanizm tego działania nie jest znany.